امید کاذب

ال‌نینو در راه است. جدای از خسارت‌های جانی و مالی، نمی‌دانم مسئولان میراث فرهنگی تدبیری برای جلوگیری از آسیب‌رسانی این پدیده به آثار و بناهای تاریخی اندیشیده‌اند یا نه. به‌هرحال، بناها نگران‌اند.

یک بنای شهیر تاریخی، در هیاهوی سرد بوران‌ها

خم به طاق کمان نیاورده، تاب آورده صد زمستان را

تاب آورده زیر برف سرد، سقف‌هایش ولی ترک خورده‌ست

بعد سرما، تحمل گرما، تحت جبر طبیعت آن‌جا

.

.

"یک زمستان سخت در پیش است"، گفت و افزود مجری اخبار:

"یک زمستان سخت و بی‌مانند، یک زمستان برف‌وباران‌زا"

توی فکری عمیق می‌لولید، سازه‌ی کهنه - این غزل‌پرور -

دست‌هایش به آسمان رو زد، بود در گِل ولی کماکان پا

سازه حالا شدید می‌لرزد، او تصور نموده روزی را

زیر انواع مختلف از درد، فی‌المثل سیل و باد و طوفان؛ با...

...با وجود تمام لرزش‌ها، بذر امید در دلش پاشید

دل‌خوشی‌های او فقط این‌هاست، عِرق ملی، ستاد بحران، ما!

.

.

تا به پایان این غزل برسم، دست‌هایم تمام یخ زده‌اند

تا نیایی همیشه می‌پویم، در خیابان شهر، یک نانوا

مهدی فتاحی

1394/8/10

سرد و گرم

امشب در عروسی پسرعمه‌ام، خبر فوت دختردایی‌ام رسید. این قطعه را همان موقع سرودم.

آتش به دلم چنگ زده، زار شدم، زار
پژمرد گل نرگس و غم ریخت به گلزار
آن‌سان که بلوری که شود سرد و سپس گرم
بد می‌شکند دل، که به عیش است عزادار

مهدی فتاحی

1394/6/14

مطلب وبلاگ دیگرم را هم بخوانید:

دده...

خسته

این غزل را که نوشتم و منتشر کردم، همه نکوهش کردند که «چرا این همه ناامیدانه؟».

حال‌م در آن لحظه همین بود که در شعر می‌خوانید؛ اما گذرا بود و گذشت.

مانده‌ام بین عده‌ای بدخواه

بی‌صلابت، چنان که احمدشاه

منتظر مانده‌ام شبی برسد

وقت انجام کودتای سیاه¹

.

.

خسته‌ام از حضور توخالی

خسته از عمق برکه‌ی بی‌ماه

از نگون‌بختی من است این‌که

بسته راه مرا رفیق راه

ای برادر! مرا به چاه انداز

ساربانا! نظر نکن بر چاه

حال من مثل حال محبوسی‌ست

بی‌رمق، گوشه‌گیر، تک، خودخواه

منتظر مانده‌ام شبی برسد

دستم از این جهان شود کوتاه...

مهدی فتاحی

1394/6/6

پی‌نوشت:

1- کودتای 3 اسفند 1299 علیه احمدشاه قاجار.